προδιίστημι

Α

1. εκτείνω, διαστέλλω προηγουμένως

2. παθ. προδιίσταμαι

α) σπέρνω τη διχόνοια («προδιέστη τὸ κατά χώραν πλῆθος», Ιώσ.)

β) διίσταμαι, διαφωνώ

3. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως ουσ.) προδιεστάμενος, -ένη, -ον

αυτός που έχει καθοριστεί, που έχει αποφασιστεί εκ τών προτέρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + διίστημι «διακρίνω, διαχωρίζομαι»].